Quantcast
Channel: MuzycznaFrancja.plMuzycznaFrancja.pl » Serge Gainsbourg
Viewing all articles
Browse latest Browse all 2

Jak powstawała Marsylianka i jakich dziwnych wersji się doczekała?

0
0

„Marsylianka” to hymn narodowy Francji. Jest to pieśń wykonywana w czasie ważnych dla kraju wydarzeń, ale również jeden z głównych symboli Francji, ważny element historii i tożsamości narodu francuskiego. Jest jednym z najbardziej znanych i najlepiej rozpoznawalnych hymnów narodowych na świecie. Doczekała się również wielu interpretacji: Serge Gainsbourg zaśpiewał ją z podkładem…reggae.

Marsylianka i jej burzliwa historia

„Marsylianka” jest pieśnią patriotyczną, definitywnie przyjętą jako hymn narodowy Francji w 1879 roku.

Słowa i muzykę stworzył Rouget de Lisle w 1792 roku dla Armii Renu w Strasburgu, po wypowiedzeniu wojny Austrii. Początwko była to wojenna pieśń, hymn wolności, patriotyczne wezwaniee do ogólnej mobilizacji i do walki z obcym najeźdźcą.

Jednak wielką popularność zdobyła w czasie Rewolucji Francuskiej w 1789 roku. Wówczas jako pierwsi na ulicach Paryża zaśpiewali ją żołnierze z Marsylii. Tak powstała jej nowa nazwa, najpierw „Marche de Marseille”, a później ostatecznie „La Marseillaise”, czyli „Marsylianka”. Ta pieśn po raz pierwszy została uznana hymnem narodowym w 1795 roku. Jednak już w 1804 roku, za czasów panowania Napoleona Bonapartego, została zniesiona z tego zacnego miejsca.

W 1830 roku, francuski kompozytor Hector Berlioz opracował nową aranżację muzyczną „Marsylianki”.

W końcu, w 1879 roku została ponownie, i już definitywnie, przyjęta jako hymn narodowy Republiki Francuskiej.

Marsylianka posiada 7 zwrotek, 6 pierwszych napisał Rouget de Lisle, a autor 7. zwrotki pozostał anonimowy.

Tekst oraz tłumaczenie na język polski

Oto tekst i tłumaczenie części „Marsylianki”: 3 zwrotek i refrenu.

Allons enfants de la Patrie,
Le jour de gloire est arrivé !
Contre nous de la tyrannie,
L’étendard sanglant est levé,
L’étendard sanglant est levé,
Entendez-vous dans les campagnes
Mugir ces féroces soldats ?
Ils viennent jusque dans vos bras
Égorger vos fils, vos compagnes !

Refrain:
Aux armes, citoyens,
Formez vos bataillons,
Marchons, marchons !
Qu’un sang impur
Abreuve nos sillons !

Que veut cette horde d’esclaves,
De traîtres, de rois conjurés ?
Pour qui ces ignobles entraves,
Ces fers dès longtemps préparés ?
Ces fers dès longtemps préparés ?
Français, pour nous, ah ! quel outrage !
Quels transports il doit exciter !
C’est nous qu’on ose méditer
De rendre à l’antique esclavage !

Quoi ! des cohortes étrangères
Feraient la loi dans nos foyers !
Quoi ! ces phalanges mercenaires
Terrasseraient nos fiers guerriers !
Terrasseraient nos fiers guerriers !
Grand Dieu ! par des mains enchaînées
Nos fronts sous le joug se ploieraient
De vils despotes deviendraient
Les maîtres de nos destinées !

I naprzód marsz, Ojczyzny dzieci,
Bo nadszedł chwały naszej dzień.
To tyran przeciw nam zawiesił
Zbroczony krwawo sztandar ten.
Zbroczony krwawo sztandar ten.
Słyszycie z bitew pól niesiony.
Żołnierzy przeokrutnych ryk?
Już idą, nam zaciągnąć stryk,
By zarżnąć nasze syny, żony

Refren:
Do broni, bracia dziś,
Zewrzyjcie szyki wraz,
I marsz, i marsz!
By ziemię krwią
napoić, przyszedł czas!

Cóż chce służalczy tłum i zmowy
Ludzi, co zdradę wszędzie ślą,
I łańcuch hańby już gotowy,
Czyjże kark skrępować chcą?
Czyjże kark skrępować chcą?
Wstyd nasz, Francuzi, czy czujecie?
Czy wasza krew nie burzy się,
Że tyran wolnych wtłoczyć chce
Pod jarzmo, co niewolnych gniecie?

Co? Stopa obcych najezdników
Świeży kwiat naszych wojowników
Ma skalać siedzib naszych próg?
Lec ma od miecza podłych sług?
Lec ma od miecza podłych sług?
Przebóg! Żołdacka dłoń skalana
Ma karki nasze w jarzmo wbić
A jeśli nam pozwolą żyć,
Masz to być łaską sług tyrana?

źródło: pl.wikipedia.org

Marsylianka i jej interpretacje, w tym… reggae

„Marsylianka” doczekała się wielu interpretacji. Poniżej przedstawiam kilka wykonań hymnu Francji.


1. Najbardziej szokującą i odważną interpretację zaaranżował nie kto inny jak Serge Gainsbourg, wielki skandalista francuski. Jest to Marsylianka w stylu reggae !

Jak sam Gainsbourg przyznawał w wywiadach, pewnego dnia otworzył swoją wielką encyklopedię „Grand Larousse” na stronie „Marsylianka” i zobaczył, że od drugiego refrenu widniały słowa „Aux armes, et cætera” (tłum. „Do broni, i tak dalej”), co podpowiedziało mu tytuł swojej nowej piosenki.
Co ciekawe, kilka lat później, Serge Gainsbourg kupił oryginalny manuskrypt Rouget de Lisle, w którym „Aux armes et cætera” było napisane ręcznie na wysokości refrenów.

Nagranie piosenki, jak i całego albumu reggae o tym samym tytule, odbyło się na Jamajce. Serge’owi towarzyszyli jamajscy muzycy, w tym słynne trio I Threes, które śpiewało z Bob Marleyem. Płyta została wydana w 1979 roku.


media

Oczywiście, jak nietrudno się domyślić, piosenka wywołała poruszenie we Francji i oburzenie środowisk militarnych i konserwatywnych.

Jednak płyta odniosła duży sukces (ponad 600 tysięcy sprzedanych płyt), a poza tym piosenka przyczyniła się w bardzo dużym stopniu do popularyzacji reggae we Francji.

Jak widać, Serge Gainsbourg był nie tylko zdolnym muzykiem, ale i kreatywnym skandalistą.
Więcej o jego zdolnościach szokowania swoimi piosenkami pisałem w jednym z moich artykułów, w rozdziale
„Francuski piosenki o miłości erotycznej”

2. Słynna francuska piosenkarka Mireille Mathieu, również nagrała swoją wersję Marsylianki, jednak w wersji tradycyjnej.

Co ciekawe, francuska artystka wykonała Marsyliankę na Place de la Concorde, tuż po wynikach wyborów prezydenckich we Francji i wygranej Nicolasa Sarkozy’ego.


media

3. Interpretacja słynnego tenisisty i piosenkarza francuskiego Yannick Noah również jest bardzo oryginalna. Lekka, rozrywkowa i, tak jak w przypadku Gainsbourga, w stylu reggae.

Oto wykonanie „Marsylianki”, w czasie koncertu, nagrane amatorską kamerą.


media

„Marsylianka” z jednej strony jest poważnie traktowaną, patriotyczną pieśnią francuskiego narodu i Republiki Francuskiej, a z drugiej strony miała swoje oryginalne interpretacje w muzyce rozrywkowej, wywołując mniejsze lub większe poruszenie – co znaczy, że Francuzi nie boją się eksperymentować z muzyką, nawet jeśli to jest hymn narodowy państwa.


Viewing all articles
Browse latest Browse all 2

Latest Images

Trending Articles